منابع امیدبخش و سطح امید در مبتلایان به سرطان

چکیدههدف:  پژوهش حاضر به منظور تعیین منابع امیدبخش و عوامل مرتبط با سطح امید در مبتلایان به سرطان در بیمارستان امید شهر مشهد، در سال 1379 انجام شد. روش: این بررسی توصیفی- تحلیلی روی 100 بیمار مبتلا به سرطان سرپایی بخش های شیمی درمانی، اشعه درمانی و درمانگاه بیمارستان امید که مایل به همکاری بودند و توانایی انجام آن را داشتند اجرا شد. نمونه گیری به روش زوج های جورشده در دو گروه تحت درمان و گروهی که یک برنامه کامل درمانی را پشت سر گذاشته بودند، صورت گرفت. داده ها به کمک یک پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، شاخص امیدهرث، مصاحبه نیمه ساختاری و یک پرسش باز گردآوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: بیماران، خداوند، خانواده، برخورد و سخنان پزشک و پرستاران، نداشتن مشکل جسمی و مادیات را منابع امیدبخش دانستند. هم چنین نتایج نشان داد عواملی مانند طی کردن یک برنامه کامل درمانی، حمایت اجتماعی و باورهای دینی تأثیر معنی داری بر سطح امید دارند. نتیجه: با تقویت باورهای دینی، حمایت اجتماعی، رفاه مالی و توضیح اهمیت امید برای بیماران و هم چنین سخنان و رفتارهای مناسب می توان باعث ارتقای سطح امید در بیماران مبتلا به سرطان شد.